8. Grom
Ty, Ktory Lasy Ogarnales Piorunow Plaszczem,
Ty, Ktory Wichrem Karmisz Dzieci Swe,
Wzbudziles Morze Nienawisci W Ich Umyslach,
Jak Baltyk Brzegi Swe, Ty Otuliles Swiete Gaje...
Stare Deby Pochylily Grzbiety Swe W Poklonach,
Piorunowy, Swiety Ogien Konczy Taniec...
Plasy Milkna, Strzygi Chyla Lby Ku Niebu,
Czekajace Nagie Wilki...
Slodycz Twa I Cieplo Czuje Coraz Blizej,
Tys Lonem Matki Mej I Sila,
Ziemia, Lasem, Polem, Laka, Gajem...
Esencja Zycia, Magia, Ktora Zyje.
Ciemnoscia Zwa Cie Ci, Dla Ktorychs Wrogiem,
Zblakana Owca, Wezem, Smiercia W Trwodze,
Ramiona Meznych Wojow Pna Twoj Posag Wzwyz,
Tys Nie Herezja Ale Prawda Plunal W Krzyz!
Stare Deby Pochylily Grzbiety Swe W Poklonach...
Grom Niech Bedzie Twym Zwiastunem,
Brzaskiem Imperium W Chwale Czekanego,
Dzwonem W Poganskie Serca Bitym,
Oltarzem Prawdy, Duma Oraz Krwia Okrytym.
Niech Grom Zapowie Twe Nadejscie,
Godzine Zemsty, Boskiej Rozpaczy,
Nadejda Nowe, Potezne Czasy,
O Sile Twej Szumia Pomorskie Lasy...
Majestatycznie...
Stare Deby Pochylily Grzbiety Swe W Poklonach...
Вверх